Renowacja i dokumentacja polskiej nekropolii w Kidugali z lat. 40. XX wieku.

Kolejny polski cmentarz w Afryce Wschodniej został gruntownie odnowiony przez ekspedycję Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Po trzech intensywnych tygodniach – zakończyły się prace konserwacyjno-renowacyjne polskiej nekropolii w Kidugali (Tanzania). Pochowani są tam zmarli mieszkańcy osiedla istniejącego w latach 40. XX w. Byli to polscy obywatele, którzy po wybuchu drugiej wojny światowej zostali deportowani w głąb ZSRS, a na skutek układu Sikorski-Majski udało im się opuścić miejsce zesłania. W 1942 roku trafili do osiedli uchodźczych w Afryce. Część z nich skierowano do utworzonego obozu w ówczesnej Tanganice (obecnie Tanzanii). Oprócz działań renowacyjnych i remontowych udało się przywrócić tożsamość dwóm pochowanym tam dzieciom. Na bezimiennych dotąd nagrobkach pojawiły się ich nazwiska.

Misja odnowy polskiego cmentarza została zorganizowana i zrealizowana przy wsparciu Fundacji Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie „Pro Universitatis” przez Centrum Dokumentacji Zsyłek, Wypędzeń i Przesiedleń Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie oraz we współpracy z Ambasadą RP w Dar es Salaam. Na miejscu pracami ekspedycji kierował prof. Hubert Chudzio z Instytutu Historii i Archiwistyki UP, dyrektor Centrum. Prace realizowane w ramach projektu zostały sfinansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego przeznaczonych na promocję kultury w ramach Programu Miejsca Pamięci Narodowej Za Granicą 2021.

Na fotografach umieszczonych w galerii można prześledzić kolejne etapy realizacji prac oraz ich finalny efekt.